«عمده ی مسائل اخلاص و خلوص می باشد که اگر اینها باشد همه چیز هست.اخلاص یعنی پاک شدن درون،یعنی بیرون راندن هواهای نفسانی از ذات و از قلب و از دل و از درون انسان.پاک شدن به منزله ی اینکه انسان ایثار پیدا کند،متقی شود،تقوا پیدا کند و خودش را برای یک عملیات درونی آماده کند.»

«شهید محمد ابراهیم همت»

با که گویم راز دل را، کس مرا همراز نیست      

     از چه جویــــم سِرّ جان را، دربه رویم باز نیست

نـــاز کن تا مى‏توانى، غمزه کن تا مى‏شود        

    دردمنـــــــــدى را ندیدم، عــاشق ایـن ناز نیست

حلقـــــه صــــوفى و دیر راهبم هرگز مجوى      

    مــــــــــــرغ بــال و پر زده، با زاغ هم‏پرواز نیست

اهل دل، عـــــــاجز زگفتار است با اهل خرد  

          بــــــى‏زبان بـا بى‏دلان هرگز سخن پرداز نیست

سربده در راه جانان، جان به کف سرباز باش      

    آنکـه سر در کــــــــوى دلبر نفکند، سرباز نیست

عشق جانان ریشه دارد در دل، از روز اَلَست       

  عشــــق را انجــــــام نبــود، چون ورا آغاز نیست 

این پریشان حالــى از جام "بلى" نوشیده ام     

      ایـــن "بلــى" تا وصل دلبر، بى بلا دمساز نیست

قسمت مباد به فتوای نام و نان          مشغول اب و دانه گردد کبوترم

ای اسمانیان که زمین جایتان نبود      ماندست خاطرات شما لای دفترم

باشد حرام شیر حلالی که خورده ام     روزی اگر زخون شما ساده بگذرم

ای شهیدان!
ما بعد از شما هیچ نکردیم!!!
لباس های خاکی تان را در میدان های مین و لابه لای سیم خاردارها رها کردیم،عهدمان را شکستیم و دعای عهد را فراموش کردیم،زمان ندبه و سمات را گم کردیم.
شربت های صلواتی را با نسیان بر زمین ریختیم و به عطش خندیدیم.
بر تصاویر نورانی تان روی دیوارهای شهر رنگ غفلت پاشیدیم و پوستر تبلیغاتی نصب کردیم.
تاول شیمیایی را از یاد بردیم و غیرت ها را به بهایی اندک فروختیم...
عشق را به بازی گرفتیم و از خونهایتان به راحتی گذشتیم...
اما باز هم امیدی هست!!!
آری ! تا ولایت هست هنوز امید داریم.