سلام واقعا درسته
ما گاهي اوقات براي يه قضيه مدت متوالي غم و افسوس ميخوريم
نميدونيم عمر کوتاه هستش و و قدر لذت کنار همديگه رو نميدونيم و فقط براي چيزي که از دست داديم غم ميخوريم

در متون روايي ما زياد داريمکه انسان نبايد از چيزي که از دست ميدهد ناراحت باشد يه استاد داشتم يادش بخير ميگفت که در  اين دنيا انسان حق ندارد براي چيزهاي ازدست رفته غم و غصه بخورد باي صبر را پيشه خود سازد همچنانکه  پيامبر اکرم (ص)ميفرمايد:عَلامَةُ الصّابِرِ فى ثَلاثٍ: أوَّلُها أن لا يَكسِلَ، وَالثّانيَةُ أن لا يَضجَرَ، وَالثّالِثَةُ أن لا يَشكُوَ مِن رَبِّهِ تَعالى؛ لأِنَّهُ إذا كَسِلَ فَقَد ضَيَّعَ الحَقَّ، وَ إذا ضَجِرَ لَم يُؤَدِّ الشُّكرَ، وَإذا شَكا مِن رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ فَقَد عَصاهُ؛

صبور سه نشانه دارد : اول آن كه سستى نمى كند ، دوم آن كه افسرده و دلتنگ نمى شود و سوم آن كه از پروردگار خود شِكوه نمى كند ؛ زيرا اگر سستى كند، حق را ضايع كرده، و اگر افسرده و دلتنگ باشد شكر نمى گذارد و اگر از پروردگارش شكوه كند او را معصيت كرده است .

علل الشرايع، ج2، ص498، ح1