جانا دلم ز درد فراق تو کم نسوخت

آخر چه شد که هيچ دلت بر دلم نسوخت؟

نزد تو نامه اى ننوشتم که سوز دل

صد بار نامه در کف من با قلم نسوخت

بر من گذر نکرد شبى کاشتياق تو

جان مرا به آتش ده گونه غم نسوخت

در روزگار حسن تو يک دل نشان که داد

کو لحظه لحظه خون نشد ودم به دم نسوخت

يکدم بنور روى تو چشمم نگه نکرد

کاندر ميان آن همه باران و نم نسوخت

شمع رخ تو از نظر من نشد نهان

تا رخت عقل و خرمن صبرم به هم نسوخت

گفتى در آتش غم خود سوختم ترا

خود آتش غم تو کرا اى صنم نسوخت؟

کو در جهان دلى که نگشت از غم تو زار؟

پيامبران و پيشوايان الهي وظيفه هدايت و رهبري اين عالم رو دارن و برا اينکه بتونن به اين وظيفشون به درستي عمل کنن نياز به آگاهى و علم فراوان به بسيارى از مسائل دارن كه از ديگران پوشيده است .
آيات و روايات هم تاکيد دارن كه پيامبران به اذن خداوند بر غيب آگاهند و علم غيب دارن و نسبت به هر چه كه بخواهند، علم پيدا مى‏كنند .حالا سوال اينه پس چرا پيامبران و پيشوايان با اين همه علم نميتونستن جلوي بلاها و خطراتي که متوجه شون ميشد رو بگيرن؟؟؟؟