قسمت هفتم
اعراف [جائى است میان بهشت و جهنم]
در آیات 45 تا 48 از گروهى که در قیامت، در اعراف خواهند بود یا مىکند و از خطابهاى آنان با اهل بهشت، در رابطه با اعمال و پاداشها سخن مىگوید. بنا به تفسیرى هم، این اصحاب اعراف، ممکن است ائمه باشند که در حدیث است که:
«نحن الاعراف» - ما اعرافیم که یاران خود را مىشناسیم و هر کس که ما را بشناسد و ما او را بشناسیم وارد بهشت مىشود.(تفسیر البرهان ج 2 ص 17.)
این سوره، بیشتر روى سخن با مشرکین دارد و نیز مؤمنین، و از سرنوشت انسانها در طول تاریخ در رابطه با وفا به عهد خدائى و نیز فرجام کار انسان در آخرت، و عذاب و پاداش و عرش و ساعت و قرآن و ... سخن مىگوید و از آیه 148 به بعد، اشاره به رجعتى که در قوم موسى بصورت گوساله پرستى پیدا شد مىکند. خطاب «یا بنى آدم» چندین بار تکرار شده و لحن هشدار دهنده دارد. این سوره در مکه و قبل از هجرت نازل شده و 206 آیه دارد