ما عمر را از روزی حساب میکنیم که شخص بیدار شود و خودش را بشناسد و دست بکشد از گناه!
یک شخصی وارد روستایی شد.
دید همه قبرها جلوی در خانه‌هاست. سن مرده‌ها هم خیلی کم. یکی شش ماه یکی یک سال، یکی سه سال!
پرسید جریان چیست؟
گفتند: «مرده‌ها را جلو خانه‌ها دفن میکنیم که هر روز که بیرون می‌آییم یادمان بیفتد مرگی هست. قبری، قیامتی! آنوقت خودمان و کارها را میزان میکنیم. گفتند این که عمر‌ها کم است به این خاطر است که ما عمر را از روزی حساب میکنیم که شخص بیدار شود و خودش را بشناسد و دست بکشد از گناه!
آیت الله مجتهدی می‌فرمود: «اینطوری باشد ما غالباً سقط جنین می‌شدیم و اصلاً عمری نداریم! دعا کنیم بیدار شویم و بفهمیم و بمیریم.
آداب الطلاب، ص92
تاریخ : پنج شنبه 90/11/13 | 2:15 عصر | نویسنده : | نظرات ()