قسمت اول
1- فاتحه [گشاینده]
چون قرآن با این سوره شروع مىشود و این سوره آغازگر قرآن است، «فاتحه» نامیده مىشود. بخاطر حمد و ستایشى که در این سوره از خداوند بعمل آمده نام دیگرش سوره «حمد» است. و نیز بنام «شکر» و «وافیه» و «نور» هم از آن یاد مىشود. نام دیگرش «سبع المثانى» است و نیز «ام الکتاب». امام صادق(ع) فرموده است: سورهاى که اولش ستایش، وسطش اخلاص و آخرش نیایش است. (تفسیر برهان ج 1 ص 42.)
این سوره 7 آیه دارد و در سال سوم بعثت آمده و چهل و سومین سوره است که در مکه نازل شده است. بعضى هم این سوره را اولین سوره دانستهاند.
تاریخ : شنبه 90/6/26 | 1:51 عصر | نویسنده : | نظرات ()