امام صادق (ع) فرمودند:

طوبی لشیعة قائمنا المنتظرین لظهور غیبته، و المطیعین له فی ظهوره! أولئک أولیاء الله الّذین لا خوف علیهم و لا هم یحزنون.3

خوشا به حال شیعیان قائم ما، که در زمان غیبت، انتظار ظهور او را می کشند و در زمان ظهور از او فرمان می برند. آنها کسانی هستند که  هیچ گونه ترس و اندوه بر آنها نیست و آنهایند اولیای خدا.

امام صادق (ع) فرمودند:

سیأتی علیکم زمان لا ینجو فیه من ذوی الدّین الاّ من ظنّوا أنّه أبله، و صبر نفسه علی أن یقال: انّه أبله لا عقل له!.4

برای شما زمانی پیش می آید که از افراد متدیّن، کسی نجات نمی یابد، به جز افرادی که مرد م آنها را ابله تصوّر کنند و آنها صبر و شکیبایی داشته باشند بر آنکه آنها را ابله و بی خرد بخوانند.

امام صادق‌ (ع) فرمودند:

یکون المؤمن محزونا محتقرا لا یستطیع أن ینکر الاّ بقلبه! یبلغ عندهم کلّ هوان!.5

مؤمن در آن زمان محزون و مورد تحقیر قرار می گیرد. او نمی تواند که منکرات را جز در دلش انکار کند، و در معرض هر نوع تحقیر قرار خواهد گرفت.

امام صادق (ع) فرمودند:

انّ من انتظر أمرنا، و صبر علی ما یری من الأذی و الخوف، هو غدا فی زمرتنا.6

کسی که منتظر امر ما باشد و بر آنچه در این راه از آزار و ترس و وحشت می بیند، صبر کند، فردا (روز رستاخیز) در جرگة ما خواهد بود.

امام صادق (ع) فرمودند:

اعرف امامک، فانّک ان عرفته لم یضرّک تقدّم هذا الأمر أو تأخّر. و من عرف امامة، ثمّ مات قبل أن یری هذا الأمر، کان له مثل أجر من قتل معه.7

امام خود را بشناس، که در آن زمان تو را باکی نیست که این امر جلو افتد یا عقب ماند. کسی که امامش را بشناسد و پیش از فرا رسیدن این امر از دنیا برود، مانند کسی است که در محضر او (حضرت بقیّة الله (ع)) به شهادت رسیده باشد.

امام صادق (ع) فرمودند:

لا یثبت علی امامته الّا من قوی یقینه و صحّت معرفته.8

بر امامت او استوار نمی ماند، به جز کسی که یقینش بسیار قوی، و شناختش بسیار مستقیم باشد.

امام صادق (ع) فرمودند:

لابدّ للنّاس أن یمحّصوا و یمیّزوا و یغربلوا. انّ هذا الأمر لا یأتیکم الّا بعد إیاس؟ ... لا و الله حتّی یشقی من یشقی، و یسعد من یسعد!.9

به ناگریز باید مردمان امتحان شوند و از یکدیگر غربال شده، جدا گردند، این امر هنگامی فرا می رسد که کابوس یأس و نومیدی همه جا را فرا بگیرید. به خدا سوگند، هنگامی می آید که شقی ها، شقی و سعیدها، سعادتمند شوند.

1 ینابیع الموده ج 3 ص 90 ـ المهدی ص 224 ـ الصواعق المحرقه ص 98.

2 الزام الناصب ص 69 ـ بحار الانوار ج 52 ص 110 ـ غیبت نعمانی ص 180.

3منتخب الاثر ص 514 ـ بحار الانوار ج 52 ص 123 ـ الزام الناصب ص 57، 137.

4 اصول کافی ج 2 ص 117.

5بشارة الاسلام ص 132 ـ الزام الناصب ص 183 ـ منتخب الاثر ص 429.

6بحار الانوار ج 52 ص 256 ـ‌ بشارة الاسلام ص 131 ـ الزام الناصب ص 183.

7منتخب الاثر ص 515 ـ  غیبت طوسی ص 276 ـ اصول کافی ج 1 ص 371.

8ینابیع المودة ج 3 ص 82 ـ‌ منتخب الاثر ص 215.

9. بحار الانوار ج 52 ص 111 ـ  بشارة الاسلام ص 40، 100، 117 ـ الزام الناصب ص 79، اصول کافی ج 1 ص 370 ـ غیبت نعمانی ص 111 ـ غیبت طوسی ص 204  ـ منتخب الاثر ص 314.