حدودساعت 7.5 شب میهمان منزل عالمی وارسته شدیم که بی ادعا در منزلی بسیار ساده اما پرازمعنویت وپراز حس ها خوب زندگی میکند

در پایین شهر تهران ،شهر شلوغی که گاها زیبایی هایش هم دیده نمیشودعالمی بود از فرزندان مولای غریبمان

پس از سلام وخوش آمد گویی پرسیدند شما میخواهی معمم شوی وهمسرم گفتن بله

بسم الله گفتن و بعد از نصیحت کوتاهی همسرم رامعمم کردند

زمان به سرعت میگذشت و اما چیزی که مطرح نبود وحس نمیشد زمان بود ازاون لحاظاتی که حس میکنیم برکت عمر انسان است

ایشون صحبت های زیبایی برای ما کردندو تاکیید شون براحترام وکمک به مادر بود ایشون فرمودند پیامبر به کسی که ازایشون کسب تکلیف میکردند فرمودندخدمت به مادر بکنید( اُم) دوباره گفتند چه کنم فرمودند ( اُم) بار سوم هم فرمودند ( اُم) وبار چهارم فرمودند اب

صحبت های ایشون تمام شد وشیرینی بین حاضران پخش شد

بادرخواست دعای خیراز منزل بیرون آمدیم

باران برکت خدا، زمین را سیراب کرده بود

اما ما وجودمان تشنه ی امامی است که از دیدمان غایب است...

پ ن:پرخیرباشد ملبس شدنت به لباس پیامبر